در سال ۱۴۰۳، براساس بند (ث) تبصره ۱۵ قانون بودجه سال ۱۴۰۳ کل کشور مجموع درآمد حقوق کارکنان دولتی و غیردولتی که تحت عناوینی از قبیل حقوق و مزایا مقرری یا مزد حق شغل، حق شاغل، فوق‌العاده‌ها، اضافه کار، حق الزحمه، حق مشاوره، حق حضور در جلسات، پاداش، حق التدريس، حق التحقيق، حق پژوهش و کارانه اعم از مستمر یا غیرمستمر که به صورت نقدی و غیرنقدی از یک یا چند منبع، در بخش دولتی و یا غیردولتی تحصیل می‌نمایند، چه از کارفرمای اصلی و یا غیر اصلی (موضوع تبصره ۱ ماده ۸۶ قانون مالیات‌های مستقیم) باشد مورد حکم واقع شده است. همچنین در جزء ۴ بند (ث) تبصره ۱۵ قانون مذکور آمده است، «مفاد این بند در خصوص درآمد مشمول مالیات حاصل از عناوین بر شمرده شده فوق که از مصادیق درآمد مواد ۸۲ و ۸۳ قانون مالیات‌های مستقیم نباشند، نیز جاری است».

ضمناً، به موجب بند ۴ ماده ۶۸ قانون مدیری خدمات کشوری، «کمک هزینه عائله مندی و اولاد یکی از انواع فوق العاده های موضوع ماده اخیر می‌باشد. از سوی دیگر، در تبصره ۳ ماده ۳۶ قانون کار، قانونگذار کمک هزینه مسکن خواربار و کمک عائله مندی و پاداش افزایش تولید را از مصادیق مزایای رفاهی و انگیزه ای بر شمرده است.